There goes an adage - Something is better than nothing. But when it comes to be with people I feel that if you don't get right people - "Nothing is better than something negative". If I paraphrase it, then it will read like this - It is better to be alone rather than being with people who are cynical or add no value to my life". Probably this finicky nature had left me with only a handful of friends all over my life. I am not complaining but happy that I am choosing people whose presence I need in my life forever.

When it comes to sex, we Indians are definitely hypocrites, atleast in admitting that we think about sex a lot of time ever since the teens. Everyone's entry into the sexual fantascy itself will be a fascinating story and most of the times those stories go to the grave with the owners. For South Indian people who belonged to 80-s like me, it is still more fascinating because of restricted / almost nil access to quality sex materials. The escapades we done to get those materials even soft core / harmless erotic stuffs can make thousands of interesting stories.

When Orkut was introduced I joined on it very late and by the time I was getting familiar of its features I switched to Facebook in late 2009 and started using it actively from 2010. If you notice my "Monthwise Archives", you could see that I was very actively blogging in 2007/2008/2009.. the blog count was on steady rise because I was using this blog as a platform for expression and I used to receive hundreds of visitors everyday. I easily covered more than a lakh visitors in an year.

கல்லூரியில் காதல்... சோதனைகள் வந்தபோதும் விடாது இணைந்து நின்று கல்யாணம் செய்த காதலர்கள்.. கணவன் தன் படிப்பை முடிக்கட்டும், அதுவரை அடுப்பெரிய நான் வேலைக்கு போகிறேன் என்று யதார்த்தத்தை உணர்ந்த துணிச்சலான காதல் மனைவி ... அவள் ஆசைப்படியே கணவனுக்கு வேலை கிடைக்கிறது. கஷ்டங்கள் எல்லாம் முடிந்தது என சென்னைக்கு சென்று தன் கல்யாண வாழ்க்கையை ஆரம்பிக்கலாம் என்று சந்தோஷத்தோடு பிறந்தநாளுக்கு ஆடை எடுக்க சென்றவர்களுக்கு விதி வேறு பரிசளிக்கிறது. அவள் கண் முன்னே அவள் காதல் கணவன் மூன்று அடியாட்களால் நடுத்தெருவில் கொல்லப்படுகிறான். இது ஏதோ சினிமா கதை அல்ல.. சமீபத்தில் உடுமலைப்பேட்டையில் நடந்த கொடூரம். கல்லூரியில் படிக்கையில் காதலித்து மணந்த சங்கர் - கௌசல்யா ஆகியோரின் கண்ணீர் கதை இது.

Last week a news of alleged suicides of Engineering college students in Tamilnadu was disturbing me. All the students were from first or second year of the colleges and the reasons for the suicide (there are doubts of murders) are something that can't be accepted. All the incidents point to the ill treatment of the students by the college management, especially the hostel related issues and one incident alleging the theft case. The suicide of three girls near the Kallakurichi paramedical college also pointed towards the absolute lack of infrastructure and the student's protest against that. What makes me wonder is what makes the parents to make a beeline for these colleges that "lack" a proper infrasturucture either it be labs or hostel?

A couple of weeks ago my friend Suresh messaged me the URL of the shortfilm he is associated with and asked me to see it. I saw it and ofcourse I had my own preconceived notions from the start of the movie. But by the time the climax rolled, I couldn't say whether it was a shock or surprise and I was dumbstruck. I showed the film to my teammates and they also were expecting a high octane action in the end but shocked. Since then I wanted to share this video to you all but today only I was able to.. See and share it among with your friends.

Being someone interested in relationships and psychology, this is one that caught my attention last week. What puts off the partners in a relationship? No relationships is perfect and whomever claims that theirs is flawless, is definitely faking it. And no relation fails on a day. The partners are put off in some ways, slowly the pressure builds up and finally it explodes in a day. When finally the relationship is over and people look back, the reason of the initial hatred will be very hazy. That's when people will start saying that the relationship broke on flimsy grounds.

Suicide is one of my favorite topics and I am always fascinated to find what might have gone into the minds of the person who had committed that act at the final moment while they feel the soul leaving the body. I felt this fascination when I saw the movie "Vaaname Ellai (1992)", directed by Late K. Balachander. Even though the movie concluded with the protagonists giving up their mass suicide plan, I always kept asking a question - Can people who had planned their death date sing, dance and have all the fun without any grim feeling? Isn't suicide supposed to be a sorrow affair?

எனது முந்தைய பதிவை படித்துவிட்டு ஒரு நண்பர் "வாழ்க்கையில் பணத்தை தவிர வேறு எதுவும் முக்கியம் இல்லை" என்று நினைப்பவனாக நான் மாறிவிட்டேன் என்று சொன்னார். எனக்கு மனதுக்குள்ளே சிரிப்பு சிரிப்பாக வந்தது. வாழ்க்கையில் பொருளாதாரம் மிக முக்கியம். இதை யாரும் மறுக்கமுடியாது. ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் தேவைகள். இந்த ஓட்டங்களும் பிரிவுகளும், துயரங்களும் அந்த தேவைகளை பூர்த்தி செய்துக்கொள்ள தான். இந்த பணம் குறித்த விவாதம் கொஞ்சம் சுவாரசியமாகவே இருந்தது.

சென்னையிலும் தமிழகத்திலும் வரலாறு காணாத மழை. சென்னைவாசிகளுக்கு தங்களை பற்றி ஒரு செருக்கு இருக்கும். அந்த செருக்கால் அவர்களது attitude மற்றும் behaviours கொஞ்சம் rudeஆக இருக்கும். அந்த செருக்கை இந்த மழை அப்படியே கரைத்து ஒவ்வொருவருக்குள்ளும் புதைந்து கிடந்த நன்னடத்தையை வெளிக்கொண்டு வந்துள்ளது. இந்த மழைச்சேதத்திலும் சந்தோஷப்படுத்தக் கூடிய விஷயம் இது என்று நம்மை நாமே ஆறுதல் சொல்லிக்கொள்ளலாம்.