MoneyLet me confess that this blog is 'inspired' by RGV's blog on money and the views, incidents are purely mine. This blog is all about how much I value money and materials in life. Like everybody I too agree that money is THE important thing in life no matter whomever may claim that money is immaterial to them. But how much you value money is something that depends on person. Some people are happy with the money they had made to live in a contended life whereas some people chase money no matter how much they have in abundance. The number of people in the former category is very meagre whereas the latter has more. We are living in a materialistic world, so we can't rule out the necessity of money but must learn to balance between the necessary and a luxury.

Ilayaraja

Ilayaraja

இந்த முறை எனக்கு தீபாவளி விருந்து என்றால் அது ஒரே நேரத்தில் ஜெயா மேக்ஸ் மற்றும் இசையருவி தொலைகாட்சிகளில் ஒளிபரப்பான இசைஞானி இளையராஜாவின் கச்சேரிகளே. இரண்டுமே மறு ஒளிபரப்புகள் என்றபோதும் அந்த இசைமழையில் நனைய கணக்கு வேண்டுமா என்ன? ஆரம்பத்தில் இரண்டு நிகழ்ச்சிகளுமே பிரதி எடுத்தது போல ஒரே வரிசையான பாடல்களையும், ஒரே வேண்டுகோளையும் கொண்டு இருந்தாலும், டேக் ஆஃப் ஆனபிறகு இரண்டுமே களை கட்டியது. திகட்ட திகட்ட இன்பம் என்பதை திகட்ட திகட்ட இசை என்று மாற்றிக்கொள்ளலாம் போல தோன்றியது. அற்புதமான பாடல்கள், அழகான இசைகோர்வை என எஸ்.பி.பி, மது பாலகிருஷ்ணன், ஷ்ரேயா கோசல், சாதனா சர்கம், மஞ்சரி, சித்ரா என அனைவரின் குரல்களும் நம்மை வேறொரு உலகத்துக்கு கொண்டு போயின. இருப்பினும் ஒரு சிறிய நெருடல்... அது என்ன?

{mosimage}
On a Chennai road who is most dangerous? Autorickshaws? You come closer... Second choice... Shuttle cab drivers... you got still more closer.. take one more guess... Cyclists? Yeah! The cyclists form the dangerous co-passenger in Chennai roads. Please my intention is not to look down the people of lower strata who can't afford bikes / cars, but my anger towards the cyclists and the pedestrians is that they are above the road rules, causing inconvenience to the majority of travellers. Cyclists are lucky in the aspect that they don't follow the signals, can barge in any traffic stream and still get away with the sympathy of the onlookers, leaving the motorists high and dry. Well.. I am peeved with the attitude of our people that they don't need to follow rules just because they can't afford motorcycles. Whereas the people with high end SUVs again don't feel like respecting the road rules and signals just because they are rich and above the law.

{mosimage}
Atlast I have been hitched only to ditch my bachelorhood soon. After a heartbreaking incident, it took me exactly an year to say 'Yes' to marriage. Today it was formally decided that the marriage will be held sometime in December '08. Lot of other formalities are yet to be decided like who has to relocate where as my fiancee is currently placed in Bangalore. She is the third girl I had met in the pretext of marriage. First girl, whom I like a lot and still in touch with, couldn't make it due to disagreements in parent levels, Second girl, whom both the parents approved, ditched me when she learnt that my salary was less than her's by Rs. 5000/- p.m (It is another story that I moved to this company with a 50% hike after that incident) and this one is the third and final. It was really a tiresome journey as I was more concerned that how the person will take a 'NO'. Everytime I decided that things won't work, telling the 'NO' was very tough as it might hurt the girl. Today after the things are finalised formally by the elders, I became gloomy suddenly as if something of mine is leaving me. Probably because I always put myself first ahead of the rest, so the very thought of losing the 'freedom' gave a heavy heart. Guys, please just pray and wish all the best for me....

{oshits} reads

{mosimage}
Surya and Jyothika are my most favourite couples in the filmworld. The kind of commitment they showed towards each other when in love and also balancing the conservative elders' views. (Surya is a Tamil Gounder, whereas Jyotika is a Punjabi, half-Muslim). When Actor Sivakumar announced the wedding of Surya with Jyothika, like millions of their fans, I too felt very happy as if some of my friends are going to marry. Even though it hurted a bit as an average film goer that Jyothika stopped acting, her "Mozhi" was a memorable swansong. Blessed with a daughter "Diya" (Notice that Surya, Jyothika and Diya (lamp) all are the names of "light"), it was warm seeing the first birthday celebration of their princess. Some photos I got recently, so sharing with you all.

That which does not kill you makes you stronger - Neitzsche. தவறுவது மனிதம், மன்னிப்பது தெய்வீகம் ஆனால் செய்த தவறை உலகத்தின் முன்னால் ஒத்துக்கொள்வது வெகு சிலருக்கே முடியும். எந்த ஒரு அனுபவமும் நல்ல அனுபவமோ கெட்ட அனுபவமோ அல்ல. அவை வெறும் அனுபவமே. அதிலிருந்து பாடம் கற்றுக்கொள்வதிலிருந்தே அவை நல்லவையாகவோ தீயவையாகவோ முடிகிறது. இன்று நம்மை வாட்டிய அனுபவம் நாளை சிரிப்பூட்டக்கூடியவையாக மாறலாம். நான் என் கடந்த பதிவில் (Mr. Masochist) எழுதிய ஒரு அனுபவமும் அப்படியே. ஒரு பெண்ணின் தந்தை அந்த ப்ளாகை படித்துவிட்டு சந்தேகித்து சம்பந்த பேச்சை வாபஸ் வாங்கிக்கொண்டாராம். எனக்கு லேசாக ஒரு சிரிப்பை உதிர்ப்பதை தவிற வேறு எதுவும் தெரியவில்லை. ஆனால் கடந்த கால தவறை கூட அமைதியாக நினைவு கூறும் விதத்தை பற்றி எழுதவேண்டும் என்று மட்டும் தோன்றியது. மீண்டும் சொல்கிறேன் நாம் தவறுகள் செய்வது தவறே அல்ல. ஆனால் மீண்டும் அதே தவறை செய்வது தான் மிகப்பெரிய தவறு. மிக சமீபத்தில் கூட ஒரு சங்கடமான நிலைமை உருவானது.

MasochistI learnt a lesson last night "Never take a liking for your masochist friend".... No, it is not that you hate them but please do a favour by not trying to get closer to them. Who is a masochist? We come across some people who enjoys the pains of trauma and loneliness no matter how much successful they are in life. Psychology terms these people as "masochists" who enjoy their pains, romanticise their sufferings. They love people showering attention towards them, but not in reciprocating them but feel elated in swatting their love. I have a friend who unfortunately had been subjected to a personal tragedy in his mid twenties. We all tried to make him feel comfortable by giving all our love and support to him with no expectations. But last night we realised that what we are doing is giving adverse effects.

{mosimage}
My ex-boss kept pressing me to join for AOL - Art Of Living basic course. I am not a follower of any Godman, so resisted by saying that I have been engaged in Tanjore Painting classes, so this will be too heavy for me. AOL - Art of Living, founded by Sri Ravishankarji is fastly becoming a fad among the corporates as well as upper middle class citizens, not only in India but around 155 countries. It is almost in the verge of becoming a cult.  "Leave Tanjore Painting classes and join AOL" said CM. I reluctantly gave in and enrolled for AOL classes. I have heard everyone raving about AOL, how it did wonders for them.. blah, blah. So I took my mom because at this point of life she is more stressed than me. Also the loneliness started taking a toll on her. We both attended the basic course last week. Is AOL a very much hyped? Or is it worthy toiling for a week?

{mosimage}

வாழ்க்கையிலே எது கற்றுக்கொண்டேனோ இல்லையோ இஷ்டத்துக்கு அறிக்கை விடக்கூடாது என்பதை தெளிவாக கற்றுக்கொண்டேன். சிறிய வயதிலிருந்தே எனக்கு எதை பற்றியும் ஒரு திடமான அபிப்பிராயம் உண்டு. அது சரியா தவறா என்று ஆராயாமலேயே அதன் அடிப்படையில் அறிக்கைகள் விடுவது உண்டு. ஆனால் கடவுள் "மகனே! நீ ரொம்ப பேசிட்டே.." என்று எதை நான் செய்யமாட்டேன் என்று மார்தட்டிக்கொண்டேனோ அதை வேறு வழியில்லாமல் செய்யவைத்துவிடுவார். பல அறிக்கைகளை இப்போது என்னால் சொல்ல முடியாது (சுயமரியாதை தடுக்கிறது) ஆனால் சொல்லக்கூடியவை ஒரு சில... உதாரணத்துக்கு - "எத்தனை கோடி கொடுத்தாலும் சென்னையில் வேலை செய்வதைகாட்டிலும் அபுதாபியிலோ இல்லை கோவையிலோ தெருவில் பிச்சை எடுப்பேன்...." ஆனால் விதி வேறுவிதமாக விளையாடியது. இப்போது நான் 2 ஆண்டுகளாக சென்னைவாசி. மனதுக்கு பிடிக்காமல் போனாலும் சமரசம் செய்துக்கொள்ளும் திறன் இல்லாததால் எப்போடா இந்த ஊரை விட்டு போவோம் என்று ஒவ்வொரு நாளும் பொழுதை ஓட்டுவது ரொம்ப கடினம். இது கூட பரவாயில்லை ஒரு நாள் பொறுமை எல்லை கடந்தால் வேலையை விட்டுவிட்டு ஊரை விட்டு ஓடிப்போய்விடலாம், ஆனால் கல்யானத்திலிருந்து..?