Life Cycle of a home page
One of my favourite timepass is to randomly 'google' search for names and read the blogs of those who maintain blogs in their own name as domain name. Eg.krish.com, harishankar.com, senthil.com etc. It is always intresting to go through the blogs of individuals because of an inherent honesty in it. There is nothing written to appease / get approval from some editor, so 99% whatever they write is what they feel from their heart. Many of them have been actively continuing blogging where some have slowed down considerably over a period of time. But irrespective of the frequency of the blogs, a reverse / chronological reading of the posts gives an idea about their growth as individuals. Surprising part is that most of them have started around 2005 (including me). Try this for yourself!!!
உங்களுக்கு நீங்கள் கல்லூரியில் படித்த Maslow theory of hierarchy நினைவிருக்கிறதா? மனிதனின் முதல் / அடிப்படை தேவை - வாழ்வாதாரம் சார்ந்த உணவு, உடை தேவைகள் பூர்த்தியடைந்த பிறகு அடுத்த கட்டமான உத்தியோகம், பணம் சார்ந்த தேவைகளை மனம் நாடுமாம். அதுவும் பூர்த்தியடைந்த பிறகு அங்கீகாரம், அதிகாரம் ஆகியவற்றில் மனம் செல்லுமாம். நமது வாழ்வின் ஒவ்வொரு செயலிலும் இந்த Hierarchy அல்லது படிக்கட்டு பின்னணியில் இருப்பதை பார்க்கலாம். படிகளை கடப்பதில் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் வெவ்வேறு காலங்கள் ஆகலாம், அது அவருடைய மனநிலை மற்றும் தேவைகளை பொறுத்த விஷயம். எனது வாழ்வில் நானும் கிட்டத்தட்ட அந்த மாதிரியான ஒரு சந்தியில் நிற்கிறேன்.
குழந்தைகள் - இவர்கள் தங்கள் அப்பாவித்தனத்தாலும், அழகாலும், சிரிப்பாலும் நம்மை சந்தோஷப்படுத்துபவர்கள் மட்டுமல்ல, நம்மை தங்களுடைய சிறிய சிறிய செயல்களால் பிரமிப்பூட்டுபவர்கள் மட்டுமல்ல, சமயத்தில் நம்மை அதிர்ச்சிக்கும், ஆச்சரியத்துக்கும் உள்ளாக்குபவர்கள். நான் முன்பே சொன்னதுபோல எனக்கு புட்டூவை பார்ப்பதிலேயும், அவனை ரசிப்பதிலும் தான் அதிக சந்தோஷம். ஆனால் கடந்த வாரம் புட்டு கடந்த வாரம் ஒரு மெல்லிய அதிர்ச்சியை கொடுத்தான். அந்த அதிர்ச்சி சில கேள்விகளை உண்டாக்கியது. ஆதிக்கு கோபம் கொஞ்சம் அதிகமாக தான் வருகிறது. அதற்காக அவன் எப்போதும் அடம் பிடித்துக்கொண்டு இருக்கிறான் என்று அர்த்தமில்லை. ஆனால் கோபம் வந்தால் கொஞ்சம் அதிகமாக வருகிறது.
It is always nice to have guests at our place on weekends, get togethers as we believe that presence of others make a difference. When I recently saw the trailors of upcoming Hindi movie - "Athithi tum kab jaaoge?", I got reminded of some occassions where I had felt - why I invited certain people? It is sheerly their behaviours at that time which made me think like that but not having any hatred towards them. Sometimes certain people come to a get together but behave as if they had come for watching certain TV program alone, or having glued to the mobile making the rest's presence not mattered. So this post is about a couple of incidents where I felt when this guest will go?